روتیتر:بهمن مهم ترین روز در تاریخ انقلاب اسلامی ایران است، اگر چه روزهایی پیش و پس از آن در تاریخ انقلاب هر کدام اهمیت خاص خود را دارد .
شاید همین نوع نگاه، بسیاری از چهره های متنفذ سیاسی و مذهبی را بر آن داشته همه را به وحدت فرا خوانند. از مراجع و علما، تا مسئولان و سیاست ورزان کشور در پیام ها و سخنان خود خواستار شده اند که این روز تاریخی به زمانی برای وحدت کلمه و مقدمه ای برای حل مشکلات تبدیل شود.
واقعیت این است، زمانی که همه ما همانند ۲۲ بهمن ۵۷، از خودخواهی ها و خود محوری ها فاصله گرفته، دست در دست هم با همدلی و اتحاد در سایه ایمان و توکل به خداوند متعال مسیر ارزشهای متعالی انقلاب را بپیماییم، پیروزی و سر افرازی به رغم همه تهدید ها به کشور و ملت بزرگ ایران همچون سالهای آغازین انقلاب رو خواهد کرد.
۲۲ بهمن می تواند دوباره به ما یادآوری کند که چه کسانی و برای رسیدن به چه آرمانهای بزرگی همه هستی خود را تقدیم کردند. در اینجا ما نیز وظیفه داریم به تاسی از آنها به کلام بنیانگذار جمهوری اسلامی دخیل ببندیم. “نگذارید انقلاب به دست نا اهلان و نا محرمان بیفتد.” در چنین فضایی اگر تصور کنیم که انقلاب با پیروزی در سال ۵۷ به پایان رسید و همه چیز سر و سامان گرفت، انقلاب را به درستی نشناخته ایم بلکه پویایی انقلاب اسلامی ایران به ادامه مسیری است که باید طی کند تا بتواند به اغلب اهداف خود برسد.
در شرایط حاضر به جرأت می‌توان گفت، همراهی و حمایت مردم ایران اسلامی از انقلابی که با رهبری حضرت امام خمینی(ره) به پیروزی رسید از برخی مسئولین بسیار بیشتر بوده است. با این وجود اگر اعتراضی هم علیه شرایط و وضعیت موجود دیده می‌شود، بی تردید این اعتراض به ساختار انقلاب و جمهوری اسلامی نیست، بلکه به مدیریت‌های ناکارآمد در برخی حوزه هاست که باعث ایجاد نارضایتی شده است.
در آغاز چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی، نسل کنونی، نیازمند پاسخ شنیدن به پرسش هایی است که در ذهن او نقش بسته است. پاسخ به چرایی نسل جوان در زمینه انقلاب با اعمال و رفتار ما پاسخ داده می شود، آن زمان که از لاک خود خواهی خارج شویم و یکپارچه و با اتحاد، خدمت به مردم را سرلوحه کار خویش سازیم، به صورت عملی به این پرسش پاسخ داده ایم و مادامی که بر توسن خودخواهی سوار شویم و مردم را ولی نعمت انقلاب و کشور ندانیم، از مردم فاصله بگیریم و قطب نمای ما از مردم به سوی دیگری چرخش کند، شعار چرا انقلاب کردیم در ذهن جوان و نسل امروز ما پررنگتر خواهد شد و پاسخ مناسبی برای آن نخواهیم داشت.
سخن پایانی
بی رحمانه خواهد بود که ۳۹ سال پس از انقلاب، آن همه فداکاری، از خود گذشتگی، خستگی ناپذیری و دگر خواهی را بخواهیم از یاد ببریم و بی رحمانه تر خواهد بود که بر آنهمه اندیشه بلند و سرهایی که سودای خدمت داشتند و از هیچ چیز برای بقای انقلاب فروگذار نکردند نقد غیر منصفانه کنیم.
مگر می شود فراموش کرد مبارزه جوانان جسور و بی باک را که در زندان ها شلاق خوردند و مزه شور خون به دهانشان می ریخت. همان ها که هیچ سخنی به اعتراف نمی گفتند، لو نمی دادند، دوست نمی فروختند، همیشه با همه اختلاف نظرهایی که داشتند در یک کلام و بیان مشترک بودند “شاه باید برود”، مگر می شود به آنها ادای احترام نکرد و به مبارزه بی امان آنها درود نفرستاد؟
امروز، ما نه دلمان برای کافه و کاباره آن روزگار تباهی تنگ می شود که اگر چنین بود انقلاب نمی کردیم، نه دل در گرو هیچ شاه و ملکه ای داریم، چه اگر غیر از این بود ندای خوشحالی بعد از رفتن اهریمن سر نمی دادیم، اما دلمان همیشه برای آن آدم هایی تنگ می شود که به جای نشستن و آه زدن، بلند شدند و کاری کردند، راهی رفتند، که هنوز به رغم بسیاری از مشکلات چراغ راه همه ما است.
یاد همه آنها که با مشت های گره کرده، با سرهای پرشور، اندیشه های پرشعور و با رد شلاق هایی روی تن به خیابان ها آمدند و داد کشیدند و به خون غلطیدند خجسته باد.
ارزنده و سازنده باد گام های مردمانی که یکپارچه، فردا در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی به خیابانها می آیند تا بار دیگر ارزشها و باورهای دینی انقلاب ۵۷ را فریاد زنند و به جامعه جهانی یاد آور شوند که انقلاب اسلامی ایران انقلاب استقلال، انقلاب آزادی، انقلاب جمهوری اسلامی است و بر سر این پیمان، مردمان این سرزمین تا همیشه تاریخ در میدان خواهند ماند.
اصغر نصیری
شهردار کرج