روتیتر، سید محمد میر حبیبی :بی تردید این برای اولین بار درتاریخ ۳۵ ساله بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران است که رییس جمهور ایالت متحده آمریکا که داعیه ابر قدرتی و هژمونی در جهان را دارد مشتاقانه با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دست می دهد و در این راه نیز پیش قدم می شود.
هرچند رسانه های مخالف دولت و نزدیک به جریان احمدی نژاد و پایداری ها و مسوولان و افراد نزدیک به این جریان این مواجهه را به باد انتقاد گرفته اند و در تلاش هستند تا از آن به عنوان دستمایه ای برای زیر سوال بردن عملکرد بی بدیل و بی نظیر دستگاه دیپلماسی کشور-حداقل در موضوع هسته ای- و توهین های گاه و بی گاه خود قرار دهند و نشان دهند که برای آنها این دستاوردها بیشتر جای سوزش دارد تا خوشنودی ، اما واقعیت چیز دیگری است ؛
تمایل و دست دادن اوباما با ظریف که نشان می دهد این طرف آمریکایی بوده که گام نخست را برای این مواجهه برداشته است؛ برگ دیگری ظریف اما عمیق و قابل اتکاء از توان دیپلماسی و تدبیر دولت تدبیر و امید است که رییس جمهور ابر قدرتی همچون ایالت متحده را مجاب و مشتاق به برقراری ارتباطی حضوری هرچند سرپایی و مختصر کرده است که این تمایل در دست دادن او با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به وضوح نمودی تاریخی و عینی یافته است.
گرچه مخالفان دولت و شکست خوردگان خروج ایران از انزوای مطلقی که در دولت نهم و دهم دچار آن شد و سال ها درگیرش بود و حداقل عواقب سخت جبران نشدنی اش تحریم های همه جانبه و بی سابقه و ورود پرونده هسته ای ایران به منشور ۷ شورای امنیت سازمان ملل بود ، هنوز سعی دارند دستگاه دیپلماسی ایران را با وجود این همه دستاورد و حمایت ها و تایید های مقام معظم رهبری ، با اتصال به روش های مختلف ولو غیر واقعی و غیر اخلاقی به زیر تخریب کشند اما بد بینانه ترین تحلیلگران و نا آگاه ترین ناظران افکار عمومی به خوبی اذعان دارند که این مواجهه نشان اقتدار قهرمانانه ایران اسلامی در مشتاق کردن ابرقدرت زور گوی جهان به نزدیک کردن ارتباط است .
چه دست دادن و احوال پرسی یک مقام رییس جمهور آنهم رییس جمهور کشوری همچون آمریکا که داعیه دار ابرقدرت بودن است با یک مقام وزارت کشوری همچون جمهوری اسلامی ایران که بیش از ۳۵ سال است در برابر زیاده خواهی های این قبیل قدرت ها سر خم نکرده و عزتمندانه ایستادگی کرده و همواره آمریکارا دشمن و مخالف اصلی و سرسخت خود می داند ، نشان از به زیر آمدن هیمنه کاذب آمریکا در برابر قدرت چانه زنی و دیپلماسی عزتمندانه ایران و دولت تدبیر و امید دارد.
چراکه همگان می دانند در عرف بین المللی و دیپلماتیک مواجهه مقام ها فقط با همتایان خود حتی و ولو سرپایی انجام می شود مگر کشورهایی هم پیمان و بسیارنزدیک از نظر استراتژی و سیاست های مورد نظر – که در مورد ایران و آمریکا این موضوع دقیقا در نقطه مقابل واقع شده و جمهوری اسلامی ایران و سیاست مدارانش هیچ گاه هم پیمان و هم سیاست آمریکا نبوده و نیست – و معمول نیست و تا کنون روی نداده رییس جمهور یکی از قدرت های برجسته غربی برای مصافحه و مواجهه حضوری و کوتاه با وزیر امور خارجه کشوری که هماره در برابر زایاده خواهی ها و سیاست های غلطش ایستادگی و مبارزه کرده است ، پیشگام و حتی در صورت پیشنهاد پذیرا باشد حال آنها باراک اوباما در هنگام عبور برای ورود به محل مجمع عمومی سازمان ملل متحددر نیویورک باه محض دیدن دکتر محمد جواد ظریف اقدام به دست دادن با وزیر امور خارجه مقتدر و عزتمند و غیرتمند ایران کند .
اتفاق دست دادن اوباما با ظریف و نه ظریف با اوباما ، در نگاه دیپلماتیک چه از ظریف خوشمان بیاید و چه حامی یا مخالف دولت تدبیر و امید باشیم یا نباشیم نشان از اقتدار قهرمانانه و هوشمندانه مردان دیپلماتیک و ظریف دولت تدبیر و امید دارد .
اقتداری که منتج به تلاش پنهان اما عملی اوباما برای مصافحه و مواجهه با وزیر امور خارجه کشوری شد که ۳۵ سال است در مبارزه با تمامیت خواهی های ایالت متحده کوتاه نیامده است.
این بی تردید ماحصل پیروی مردان دیپلماتیک ایران و رییس دولت تدبیر و امید در عمل به فرامین مقام معظم رهبری در تحقق نرمش قهرمانانه و عزتمدانه است وموید این واقعیت؛ که غرب و آمریکا با تمام ابرقدرت بودن و هژمونی داشتنش ایران را نه به عنوان فقط یک خطر همچون کره شمالی که در قامت کشوری قدرتمند ، عزتمند ، با نظامی برخواسته از مردم، انقلاب و اسلام و بازیگر توانمند مهمترین ، استراتژیک ترین و ژیوپلتیک ترین منطقه کره زمین (خاورمیانه) و منطقه که قدرت چانه زنی و دیپلماتیک در سطح بین المللی و در برابر قدرت های برتر دنیا را دارد ،به رسمیت شناخته است .
که این از ره آورد دیپلماسی مردان دیپلمات دولت میسر شده است.