روز جهانی معلولان، یادآوری اراده های پولادین
روتیتر: امروز مصادف با دوازدهم آذر، روز جهانی معلولان نامگذاری شده است و از این رو اهمیت می یابد که معلولان نیز مانند سایر شهروندان حق حیات، حق بهره مندی از خدمات اجتماعی و حق حضور فعال و موثر در اجتماع دارند.
به گزارش روتیتر: بر اساس آمار موجود حدود ۶۰۰ میلیون معلول در جهان وجود دارد که این رقم معادل ۱۰ درصد جمعیت جهان است که یک سوم از این معلولان را نیز کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند. در ایران نیز ۳ میلیون معلول وجود دارد که بسیاری از آنان علاوه بر تحمل رنج و سختی ناشی از نارسایی جسمی با مشکلات دیگری همانند کمبود امکانات رفاهی در سطح شهر، عدم مناسب سازی محیط شهری از جمله مکانهای عمومی و با نارسایی درشبکه حمل و نقل نیز دست به گریبان هستند .
این همه در حالی است که با وجود قانون جامع حمایت از معلولان همچنان این قشر آسیب پذیر در وادی محرومیت از حداقل امکانات -که یکی از آنها تردد آسان و راحت در سطح شهر و اماکن عمومی است- به سر می‌برند، ماده ۲ قانون جامع حمایت از معلولان، کلیه وزارتخانه ها، سازمانها و موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی را موظف می کند در طراحی، تولید و احداث ساختمانها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل کنند که امکان دسترسی و بهره مندی از آنها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم شود.
معلولان اغلب از طیف گسترده حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بهره نمی‌برند و برای سال ها حقوق این افراد نادیده انگاشته شده است. افراد دارای معلولیت بزرگترین گروه اقلیت جهان را تشکیل می‌دهند. آنان به گونه‌ای نامتناسب فقیر هستند و احتمال بیکار بودنشان بیشتر است و میزان مرگ و میر بالاتری در مقایسه با عموم مردم دارند. لازم است تا در سراسر جهان معلولان بتوانند در چرخه توسعه شرکت کرده و از آن بهره ببرند. این حق طبیعی آنان است. مشارکت برابر آنها؛ به معنی ایجاد شغل، آموزش، بهداشت، اطلاعات و دریافت خدمات همچون سایرین است.
امروز درگیریها و کشمکشهای ناشی از جنگ در نواحی گوناگون کره زمین، گرسنگی، امراض و بیماریهای مختلف، مصائب و مشقات زندگی در کشورهای در حال توسعه، ترافیک و تصادفات حین انجام کار و آلودگی محیط زیست، باعث بروز معلولیتهای جدید می شود. باید اذعان کنیم، متاسفانه به رغم وجود امکانات مدرن و روز آمد، شمار معلولیت ها روبه افزایش است.
سخن پایانی
واقعیت این است که آنچه در ارتباطات اجتماعی با معلول باید در نظر بگیریم، این است که ارتباط با آنها، باید همراه احترام باشد و از ترحم به آنها پرهیز کنیم. به یاد داشته باشیم آنچه توانایی را می سازد، اراده است و اراده اگر بخواهد جاری شود، هیچ بهانه ای را نمی شناسد. آنها که معلولان را ناتوان می شناسند ذهن و فکر علیل و ناتوان دارند.
شاید بیراه نباشد بپذیریم طبقه ای در شهر هستند که بیش از دیگران به اتفاقات عمرانی و رفاهی شهرشان چشم می دوزند و منتظرند ببینند مدیران شهری چه می کنند؟ چه برنامه هایی را برای رفت آمد شهروندان از جمله معلولان دردست دارند؟
بی تردید شهری از مختصات توسعه بهره مند است که رفت و آمد را برای همه آسان و مناسب کند به گونه ای که هیچ فردی برای حرکت در شهر دلواپسی و مشغولیت ذهنی نداشته باشد.
ما در شهرداری کرج خود را مقید و متعهد خدمت به همه شهروندان به ویژه معلولان می دانیم و بر این باوریم که باید شهر را به گونه ای مناسب سازی کنیم که هیچ معلول و ناتوان جسمی-حرکتی حسرت به دل نماند و این اطمینان و آرامش خاطر را داشته باشد که شهر برای رفت و آمد آنها نیز ایمن است. گرچه تا رسیدن به شرایط مطلوب فضاهای شهری فاصله زیادی داریم لیکن مناسب سازی معابر در اولویت امور اجرائی قرار خواهد داشت.
شهردار کرج
