قهرمانی نوبرانه تکواندو نوجوانان ایران و چرخه‌ای که باید کامل شود
روتیتر: تکواندوکاران نوجوان ایران در حالی برای نخستین بار عنوان قهرمانی در قاره کهن را کسب کردند که پیش از این دوبار در رقابتهای جهانی به این مهم دست پیدا کرده بود.
به گزارش روتیتر ، رقابتهای تکواندو در رده نوجوانان برای نخستین بار از سوی فدراسیون جهانی سال ۱۹۹۶ در بارسلون اسپانیا راه اندازی شد. مسابقاتی که تیم ملی کشورمان با هدایت سید حسن زاهدی و حضور نفراتی چون وحید عبداللهی، مهدی بی باک، رضاپور، و….. به دلایل مختلف از جمله روادید، دیر به مسابقات رسید و دست خالی به تهران بازگشت.
اما اتحادیه تکواندو آسیا ۵ سال بعد اقدام به برگزاری مسابقات این رده سنی در سطح قاره کهن نمود. مسابقاتی که اولین دوره آن سال ۲۰۰۱ در هوشی مینه ویتنام برگزار شد و تیم ملی ایران با هدایت بیژن مقانلو با یک طلا و شش نقره نایب قهرمان شد. غیر از سومین دوره که تیم کشورمان با هدایت فرجام دانش عنوان پنجمی را کسب کرد، در سایر دوره‌ها تیم ایران روی سکوی نایب قهرمانی بوده و در آخرین دوره نیز قهرمان شد.
نکته مهم اینکه در ۵ مورد از این نایب قهرمانی‌ها محمدرضا زوار به عنوان مربی یا سرمربی حضور داشته و در کسب عنوان قهرمانی نیز به عنوان سرمربی تیم ملی را هدایت کرد. زوار در سال ۲۰۱۰ که تیم ملی ایران در «تیخوانا» ی مکزیک قهرمان جهان شد به عنوان سرمربی و در ۲۰۱۸ «حمامات» تونس به عنوان مدیرفنی در کنار نوجوانان حضور داشته است. به عبارت سادهتر زوار با یک قهرمانی جهان، یک قهرمانی آسیا، ۵ نایب قهرمانی آسیا و چهار نایب قهرمانی جهان، حضور در دو المپیک ۲۰۱۴ نانجینگ(طلای اسحاقی و برنز صالحی مهر) و ۲۰۱۸ بوینس آیرس(دو طلای اشکوریان و خسروی) پرافتخارترین مربی ایران در این رده سنی است.
در واقع تیمی که ۲۰۱۰ قهرمان جهان شده بود، ۸ سال طول کشید تا در قاره کهن عنوان قهرمانی را تصاحب کند. این خود بیانگر آن است که رقابت در قاره آسیا سخت تر از مسابقات جهانی است. چرا که حضور تیم های مدعی چون کره جنوبی، ایران، تایلند، اردن و حتی تیم نوظهور چین سالهاست با سرمایه گذاری گسترده در رده نوجوانان به دنبال پیشرفت در این رشته با ثبات در المپیک است.
اما رقابتهای جهانی و آسیایی در این رده سنی از زاویه ی دیگر نیز قابل بررسی است. سئوال این است که در طول نزدیک به ۲۰ سال گذشته از همین رقابتهای آسیایی که تیم های ایران یک پای سکوی قهرمانی بوده اند، چند تکواندوکار موفق شده اند خود را در رده بزرگسالان به تیم ملی رسانده و مدالهای جهانی و یا المپیک کسب کنند؟
از سال ۲۰۰۰ که تکواندو به صورت یک ورزش رسمی وارد المپیک شده، تکواندو ایران دو طلا، یک نقره و دو برنز از این رویداد مهم کسب کرده که دو طلا و یک برنز را هادی ساعی کسب کرده است. یک نقره محمد باقری معتمد و یک برنز یوسف کرمی که هر دو سابقه حضور در تیم های نوجوانان و کسب مدال آسیایی و جهانی دارند.
در رقابتهای جهانی هم نفراتی چون یوسف کرمی، محمد باقری معتمد، کوروش رجلی، علیرضا نصر، حسین تاجیک، مسعود حجی زواره، میثم باقری، فرزاد عبداللهی، ابوالفضل یعقوبی، سعید رجبی، فرزان عاشورزاده، میرهاشم حسینی و … از جمله نفراتی بودند که سابقه حضور در تیم های نوجوانان را داشته و بعضا مدال هم کسب کرده اند.
نکته اینکه چرخه حضور تکواندوکاران از رده های سنی پائین به بالاتر در تیم های ملی به درستی فعال نیست. اینکه از میان نزدیک به ۹۰ تکواندوکاری که به همین مسابقات آسیایی در ۱۸ سال گذشته اعزام شده اند، نزدیک به ۱۰ درصد توفیقات جهانی داشته اند. این آمار در بخش دختران بسیار پائین تر است. تیم های دختران ما نتایج درخشانی در نوجوانان آسیا و جهان کسب کرده اند، ولی غیر کیمیا علیزاده و یا مهلا مومن زاده، تکواندوکار دیگری به سطح مدال آوری در جهان نرسیده ایت.
با این شرایط باید اذعان داشت که این موضوع نمی تواند آمار امیدوار کننده ای باشد. امید می رود با وجود تورنمنت های متعددی که در تکواندو وجود دارد، فدراسیون شرایط حضور تعداد بیشتری از جوانان با استعداد را در این دست رقابتها فراهم کند تا ضمن کسب تجربه بین المللی، با افزایش امتیاز در سیستم رنکینگ، بتوانیم نفرات بیشتری در مسیر کسب سهمیه بخصوص در بخش دختران برای المپیک های آینده آماده کنیم. ضمن اینکه از این طریق به خوبی می توان چند تیم را برای مسابقات مهم آسیایی و جهانی تدارک دید.
در پایان باید امیدوار بود وزارت ورزش از ردیف بودجه استعدادیابی بخشی را به فدراسیون ها برای حفظ و ارتقا این دست سرمایه ها اختصاص دهد و کمیته ملی المپیک نیز با نگاه به المپیک ۲۰۲۲ سنگال (نوجوانان) به فکر موفقیت در این رویداد مهم باشد نگاه ویژه ای به این استعدادهای کشف شده نشان دهد.
