“گل به خودی” در پایتخت گل ایران+ تصاویر
روتیتر:از نمایشگاه گل‌وگیاه که سخن به میان می آید، تصاویر رنگارنگ و پرطراوت در ذهن شکل می‌گیرد، ورود به فضایی زیبا، خوش رنگ و لعاب و خوش بو را انتظار می کشی در مجموع آنچه جمع کثیری را در این وانفسای دود و اضطراب به چنین نمایشگاه هایی می کشد و حتی برخی را وامی دارد تا رنج راه های طولانی را برای حضور در چنین نمایشگاه هایی به جان بخرند، تجربه لذت بخش قدم زدن در معابر مملو از گل های رنگارنگ و استشمام عطر زیباترین مخلوقات خداوندی است که در گستره‌ای کوچک آراسته شده‌اند.
به گزارش روتیتر ، زندگی در سایه انواع آلودگی ها اعم از صوتی، بصری، آب، خاک و هوا عطش دیدار زیبایی ها را افزایش داده و انسان های خسته از آلودگی های شهری را به سمت اینگونه نمایشگاه ها می کشاند، نمایشگاه هایی که یک نمونه شناخته شده آن هر ساله در محلات برگزار می شود. نمایشگاهی که به نظر می رسد هنوز نسبت به آن به عنوان یک ظرفیت بسیار مهم و تاثیرگذار در رشد و توسعه صنعت گل، صنعت گردشگری و در مجموع اقتصاد محلات باور ایجاد نشده و به ثبات در آیین برگزاری نرسیده است و هر سال با کیفیت متفاوت و گاه در زمان های متفاوتی برگزار می شود.
در سال های ۹۵ و ۹۶ برگزاری نمایشگاه گل و گیاه محلات از شهریورماه به اردیبهشت ماه منتقل شد، اما شانزدهمین نمایشگاه گل‌وگیاه محلات در سال ۹۷ به دلیل همزمانی با چندین نمایشگاه گل در کشور همچون شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گل‌وگیاه تهران، هفدهمین نمایشگاه گل و گیاه مشهد و نمایشگاه قائمشهر، ششمین نمایشگاه اصفهان و … که همگی در اردیبهشت ماه برگزار می شوند، همچنین تقارن با ماه مبارک رمضان از اردیبهشت ماه به شهریورماه موکول شد و نهایتا برنامه‌ریزی‌ها برای برگزاری نمایشگاه از ششم تا دهم شهریورماه انجام شد.
با وجود آنکه عموما اردیبهشت ماه به لحاظ در اختیار بودن گل‌های بهاره و فضای خاص این فصل، فرصتی مغتنم و ویژه برای برگزاری نمایشگاه گل‌وگیاه است، اما برنامه برگزاری این نمایشگاه در شهریورماه ریخته شد و با توجه به اینکه جریان‌های خبری نویدبخش اتفاقات جدید و فضای دیدنی در این دوره از نمایشگاه می‌داد، اما متاسفانه بازدید انجام شده نشان داد که هرسال دریغ از پارسال!
طبق زمانبندی انجام شده توسط تیم برگزارکننده، افتتاح شانزدهمین نمایشگاه گل و گیاه محلات برای ساعت ۱۶:۴۵ روز ششم شهریور ماه تنظیم شده بود، پس از طی مسافت ۱۵۰ کیلومتری تا محلات، برای رصد فضا و عکاسی از فضای نمایشگاه یک ساعت قبل از افتتاح در محل نمایشگاه حاضر شدم.
محل برگزاری نمایشگاه به مانند هر سال زمینی خاکی بود که درست در اولین برخورد، این فضای خاکی و گرد و غباری که بواسطه تردد خودروها فضا را آکنده بود توی ذوق زد، اما لذتی که از دیدن گل ها و گیاهان و فضاسازی شاداب و سرشار از رنگ و بو انتظارم را می کشید عامل ترغیب‌کننده قدرتمندی برای ادامه مسیر بود، پس با اغماض و با امید از این فضای خاکی گذشتم.
به دلیل اینکه یک ساعت تا افتتاح رسمی نمایشگاه زمان باقی بود، درها بسته بود و علاقمندان و مخاطبان پشت در، زیر آفتاب سوزان تقریبا نیمروزی به انتظار ایستاده بودند و عده‌ای نیز به سایه تابلوی بزرگ نصب شده در مقابل در ورودی پناه برده بودند.
با هماهنگی صورت گرفته وارد فضای نمایشگاه شدم، سمت چپ بلوار ابتدایی نمایشگاه عده‌ای از نیروهای خدماتی مشغول شست‌وشوی زمین و هدایت‌حجمی از گِل و خاک‌به سمت بیرون بودند و در ورودی نمایشگاه نشانی از برگزاری نمایشگاه گل دیده نمی شد، حتی از المان‌های مرتبط یا گل‌آرایی شده نیز در محل خبری نبود!
چند قدم پیش رفتم، انتهای بلوار یک وانت پیکان طلایی رنگ متالیک قرار گرفته بود که به نظر نمی رسید ارتباط و تناسب ماهیتی با فضای نمایشگاه گل داشته باشد، حتی گل‌آرایی هم نشده بود تا بلکه ارتباطی برقرار شود. درست در سمت چپ این پیکان وانت، داخل فضای سبز نیز یک دستگاه موتور قدیمی قرار گرفته بود که شرایطی مانند پیکان داشت و علت وجود آن را متوجه نشدم.
تنها اتفاق مرتبط با نمایشگاه آن هم در ورودی آن، اختصاص فضایی دالان شکل به نمایشگاه عکس بود، دالانی که با استفاده از پارچه ای از جنس گونی مسقف شده بود، تصاویر زیبایی از فعالیت‌های مرتبط با گل و پیشکسوتان این صنعت در این دالان به نمایش درآمده بود، اما انتهای دالان که با سنگ‌های ریز پوشیده شده بود غرق در آب و گِل بود و به سختی می‌شد از این دالان خارج شد.
با خروج از نمایشگاه عکس چند قدم به سمت راست رفتم و به ورودی سالن‌اصلی نمایشگاه رسیدم، سمت راست ورودی نمایشگاه ویژه غرفه کاکتوس‌های کوچک بود که بدون آرایش خاصی در یک سطحی پوشیده از سنگ‌های ریز سفید رنگ فرو رفته بودند.
همین که جلو می‌رفتم و غرفه‌ها را که تنها گل‌های گلدانی خود را به صورت تجمعی و بدون آرایش خاصی روی زمین که عموما با سنگ پوشیده شده بود، قرار داده بودند، پشت سر گذاشتم. در سمت چپ به غرفه‌ای رسیدم که یک دستگاه جیپ را به صورت کامل گل‌آرایی کرده بود و این خودرو که با گل‌های سفید و بنفش آرایش شده بود در میان یکنواختی به دور از خلاقیت غرفه‌های این نمایشگاه، قدری چشم‌نواز بود. هرچند از این غرفه ها رنگ های بسیار بیشتری از سبز و سفید و بنفش انتظار می رفت.
ساعت ۱۶:۳۰ شده بود و تنها ۱۵ دقیقه به افتتاح باقی مانده بود، اما نشانه های بی نظمی کاملا در فضای نمایشگاه به چشم می خورد.
اولین راهرو را که طی کردم در وسط نمایشگاه عده‌ای از نیروهای خدماتی آستین بالا زده و پابرهنه مشغول شست‌وشوی کف سالن و هدایت آب گل آلود روی زمین و آماده‌سازی فضا برای افتتاح بودند و از آنجا که در چنین شرایطی امکان عبور و رفتن به راهروی دوم میسر نبود، به ناچار از نمایشگاه خارج شدم و از در دیگر وارد شدم.
وارد سالن که شدم در واقع در راهروی چهارم حضور داشتم، این سمت سالن نمایشگاه کاملا آماده شده و کف سالن شسته شده بود، اما باز هم خبری از فضاسازی خاص و خلاقانه یا گل‌آرایی چشمگیری نبود. در اولین غرفه در سمت چپ گلدان‌های بزرگ که سراسر غرفه را سبز رنگ کرده بودند به چشم می‌آمدند و در سمت . راست راهرو نیز غرفه‌های رنگی‌تر شده و گل‌های متنوعی جانمایی شده بودند. متاسفانه فضاسازی درخور و جذاب یکی از خلاءهای بزرگ دراین نمایشگاه و البته دیگر نمایشگاه های گل و گیاه است که در استان مرکزی برگزار می شود اما، در این میان از نمایشگاه گل و گیاه پایتخت گل ایران انتظار بیشتری برای توجه به فضاسازی می رود، مقایسه نمایشگاههای گل و گیاه در دیگر استان های کشور و فضاسازی های انجام شده در آنها با آنچه در محلات برپا شده گویای این تفاوت و بی توجهی به ارکان اصلی برگزاری یک نمایشگاه مشتری پسند و جذاب است.
راهروی سوم هم تفاوتی با راهروهای دیگر و غرفه‌های دیگر نداشت، گل‌ها یا روی زمین و درون سنگ‌ها فرورفته بودند و یا روی میزی پشت سر هم صف کشیده بودند.
انتهای راهروی سوم و در سمت چپ و کنج دیوار نیز به مانند سال‌های گذشته غرفه گل‌های کاکتوس جای گرفته بود که در بین سنگ‌ها جای گرفته بودند، درست در مقابل این غرفه، غرفه بزرگی واقع شده بود که در آن گل‌آرایان مشغول گل‌آرایی یک قلب بزرگ فلزی با گل‌های لیلیوم صورتی و سفید بودند، این قلب بزرگ باید بار نبود المان های با کیفیت ساخته شده از گل را در این غرفه ها بکشد.
در انتهای راهروی دوم مجددا به تیم شست‌وشوی کف سالن رسیدم که همچنان مشغول بکار بودند، به همین دلیل مسیر را برگشتم و از درب دوم سالن خارج شدم، به امید دیدن اتفاقی جدید و خاص راهی سالن‌های دیگر شدم، به سمت میدان محوطه نمایشگاه به راه افتادم، سمت چپ و درست در مجاورت سالن اصلی نمایشگاه، غرفه ای به نمایش هنری سنتی اختصاص یافته بود! و جالب اینجاست که فضاسازی این نمایشگاه نسبت به دوره پانزدهم نیز ضعیف تر است.
فارغ از اینکه صنایع دستی چه ارتباطی می تواند با نمایشگاه گل داشته باشد، از بیرون نگاهی انداختم، فضای این غرفه هم تکراری و بی روح بود. از آن غرفه هایی که همین حالا هم اگر بخواهید می توانید ظاهرش را تصور کنید چراکه ده ها بار مشابه آنرا بدون هرگونه تغییری در دیگر نمایشگاه ها دیده اید و نه تنها از غرفه آرایی جذب کننده ای در اینگونه فضاها خبری نیست که از محصولات جدید نیز نشانی دیده نمی شود.
نکته جالب در عموم نمایشگاه هایی که در استان مرکزی برپا می شوند، استقرار غرفه های بی ربط با فضای تخصصی نمایشگاه هاست، برای مثال می توانید غرفه فروش عسل را در نمایشگاه لوازم خانگی ببینید یا غرفه صنایع دستی را در نمایشگاه هفته پژوهش و تعجب نکنید چرا که بارها چنین صحنه های بی ربطی را دیده اید.
البته شاید استفاده از فرصت نمایشگاه های پر بازدید که نمایشگر یکی از جاذبه های استان هستند، برای معرفی دیگر جاذبه های استان به خودی خود ایرادی نداشته باشد، اما آنچه در اینگونه موارد به هیچوجه مورد توجه قرار نمی گیرد نحوه و محل استقرار این غرفه هاست که نه تنها آنها را در نگاه بینندگان جذاب نمی کند که بی ربط هم جلوه کرده و به فضای تخصصی نمایشگاه ضربه می زند. شاید در چنین موردی برپایی نمایشگاه صنایع دستی عرضه کننده محصولاتی با محوریت گل به جذابیت های این نمایشگاه بی روح می افزود.
به گزارش ایسنا، نکته قابل تامل در این دوره از نمایشگاه عدم حضور خارجی ها در آن بود، به گفته برخی رسانه ها مدیر اجرایی نمایشگاه از دعوت از ۱۱ رایزن اقتصادی و سفیران کشورهای هدف صادراتی گل و گیاه ایران همچون تاجیکستان، روسیه، عراق، ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان برای حضور در نمایشگاه گل محلات و اعلام آمادگی آنها خبر داده بود، اما عملا در مراسم افتتاحیه و اختتامیه و حتی در حین برگزاری نمایشگاه خبری از خارجی ها نبود، در سال های گذشته تعدادی از شرکت های خارجی و سفرا در مراسم افتتاحیه حضور پررنگی داشتند که به عنوان مثال می توان به سفیر عراق اشاره کرد که در دوره سیزدهم برای افتتاح نمایشگاه در محلات حاضر شد، اما این بار خبری از خارجی ها نبود، از طرفی تعداد کمی از گلکاران و گلخانه داران کشور در این نمایشگاه حاضر بودند.
طی صحبت با برخی غرفه داران متوجه شدم که تنها از استان های اصفهان، یزد، تهران، قم و مازندران در این نمایشگاه حاضر شده بودند،که البته آنها با ابراز تعجب از کیفیت فضای نمایشگاه می گفتند که انتظار بیشتری از محلات و نمایشگاه گل و گیاهش داشته اند.
ساعت از ۵ گذشته بود، مسئولان ارشد استان که نمایشگاه باید با حضور آنان افتتاح می شد، به دلیل طولانی شدن برنامه‌های کاری و بهره‌برداری از پروژه‌های هفته دولت دلیجان هنوز به سمت محلات حرکت‌نکرده بودند و این تاخیر که مخاطبان و بازدیدکنندگان را کلافه کرده بود، برای برگزارکنندگان و غرفه‌داران خوشایند بود تا کارهای باقیمانده مربوط به غرفه‌آرایی و تمیزکاری را به پایان برسانند، در همین میان یک کامیون که بار تجهیزات گلخانه‌ای را حمل می‌کرد وارد نمایشگاه شد و کارگران مشغول تخلیه بار مربوط به یکی از غرفه‌ها شدند!
در گوشه ای از میدان اصلی محوطه قابی مستطیل شکل را به عنوان فرش گل تزئین کرده بودند، هرچند در همان ساعت هم عده ای مشغول اتمام کار این فرش گل و پوشاندن سطح آن از گل بودند، اما آنچه ساخته و پرداخته شده بود شباهت چندانی به فرش گلی که انتظار دارید نداشت. نه از طرح و نقش ویژه ای در آن خبری بود نه از گل های تازه و رنگارنگ!پژمرده بودن گلبرگ‌ها و گل هایی که برای این فرش استفاده شده بود بیش از هر چیزی توی ذوق می‌زد. به نظر می رسید انگیزه برگزارکنندگان نمایشگاه از پهن کردن این فرش رنگ و رو رفته تنها پر کردن فضا یا از سر باز کردن مسئولیت ساخت فرش گل به عنوان یکی از مهمترین المان های نمایشگاه های گل و گیاه باشد. فرش های گلی که نمونه های بسیار زیبای آنرا می توان در نمایشگاه های گل و گیاه کشور و دنیا دید و جالب اینجاست که برخی شهرهای کشور که اتفاقا پایتخت گل ایران هم نیستند چنان در غرفه آرایی و گل آرایی و گستردن فرش گل وقت و انرژی صرف کرده اند که نمایشگاه پایتخت گل ایران را شرمنده می کند چه رسد به نمایشگاه های گل خارج از ایران که در واقع مقایسه آنها با آنچه در این نمایشگاه گذشت آن جمله طلایی را به یاد می آورد که ” از قیاسش خنده آمد خلق را”. هرچند بعید است که توانمندی برگزاری نمایشگاه باکیفیت گل در محلات موجود نباید در واقع تجربه نشان داده است که آنچه نیست انگیزه تولیدکنندگان برای حضور در نمایشگاه و دانش برگزارکنندگان است که بودجه های کلان را به هدر داده و نه تنها دستاوردی حاصل نمی کند که برخورنده و دافع است.
سمت چپ این فرش فضای بزرگی به گل‌های گلدانی بزرگ اختصاص یافته بود، گلدان‌هایی از انواع مختلف کاج که برخلاف دیگر سالن‌ها فضای نمایشگاه را زیبا جلوه می‌داد و آب‌نمای میانی این فضا طراوت خاصی به این نقطه از نمایشگاه بخشیده بود، مقابل این فضا یک ساختمان سه طبقه قرار داشت، بنر نصب شده روی دیوار گویای این برخ بود که سالن گل‌های شاخه بریده در طبقه اول این ساختمان قرار دارد.
مشاهده انواع گل‌های رنگارنگ در یک مجموعه تجربه لذت‌بخشی است که نمی توان از آن گذشت، با علاقه وارد شدم، اما آنچه در این فضا در انتظارم بود دست کمی از دیگر نقاط نمایشگاه نداشت، فضایی تقریبا خالی از گل های شاخه بریده رنگارنگ!
در این بخش تعداد غرفه ها شاید به تعداد انگشتان دو دست هم نمی‌رسید و تعداد معدودی گل‌های رنگی درون گلدان‌هایی که یا روی زمین قرار داشتند یا روی پایه‌ای قرار گرفته بودند خودنمایی می کردند، گویی غرفه داران تمایل چندانی به صرف هزینه برای انتقال گل های بعضا گرانقیمت شان به فضای نمایشگاهی نشان نداده بودند، مشاهده آنچه این سالن به بازدیدکنندگان ارائه می داد نیازمند صرف وقت چندانی نبود، پس ۵ دقیقه ای در این سالن گشتی زدم و سرخورده خارج شدم.
به سمت سالن عرضه مستقیم که به فروش گل و گلدان و اقلام مرتبط با صنعت گل و گیاه اختصاص یافته بود، رفتم. سالن دو راهرو داشت، از راهروی سمت راست وارد شدم، غرفه اول مختص گیاهان گلدانی بود. در این غرفه هم گلدان ها روی دو میز بزرگ پشت سر هم چیده شده بود. این شیوه چیدمان شاید برای چنین غرفه ای هم منطقی به نظر نرسد.
غرفه‌های میانی راهرو در این ساعت که از ساعت افتتاح رسمی نمایشگاه هم گذشته بود، هنوز مشغول چیدمان بودند به طوری که تمام گلدان‌های دو غرفه میانی سالن که برای فروش انواع گلدان‌های پلاستیکی اختصاص یافته بود، وسط راهرو پهن شده بود و تنها یک مسیر کوچک برای عبور یک نفر باز بود. این غرفه‌ها را هم که شبیه هم بودند یکی پس از دیگری پشت سرگذاشتم، اما کمی جلوتر ۲ غرفه ویژه فروش سنگ‌های تراش خورده و حکاکی شده جانمایی شده بود که آنها را در نمایشگاه سنگ محلات هم دیده بودم، اما متوجه نشدم که حضور این دو غرفه در سالن فروش گل و گیاه چه معنایی پیدا می کند.
در اغلب غرفه‌های این سالن کاکتوس می فروختند و تنها یک غرفه به فروش انواع گیاهان مخملی با رنگ‌های مختلف و گلدان‌های با پوشش مخمل می پرداخت و تنوعی هرچند محدود به محصولات عرضه شده برای فروش داده بود و مابقی غرفه‌ها یک شکل و با گل ها و گلدان‌های یکسان، همچون ستونی یک شکل آماده افتتاح نمایشگاه بودند.
عدم توجه به سلیقه مخاطب و بی توجهی همیشگی به تنوع و نوآوری در عرضه گل و گلدان در نمایشگاه های گل و گیاه استان مرکزی نکته مهمی است که اگر روزی همتی برای برگزاری موفق و هدفمند چنین نمایشگاهی در استان وجود داشته باشد باید به آن به عنوان یک نقیصه توجه و در راستای رفع آن اقدام شود.
ساعت از ۱۷:۳۰ گذشته بود و خبری از افتتاح نبود. من که ظرف یک ساعت و نیم نمایشگاه ۳۰ هزار متر مربعی گل و گیاه محلات را چرخیده بودم، حالا به اتفاق تعدادی زیادی از بازدیدکنندگان مانده در پشت درهای بسته به انتظار افتتاح چشم به در دوخته بودم.
تعداد بازدیدکنندگان تجمع کرده در پشت درهای بسته نمایشگاه که به امید بازدید از شانزدهمین نمایشگاه ملی گل و گیاه محلات از راه های دور و نزدیک خود را به نمایشگاه رسانده بودند و در رویای لذت بازدید از چنین نمایشگاهی تحمل گرمای هوا را به جان خریده بودند، نسبت به یک ساعت و نیم پیش بسیار افزایش یافته بود، آنها بلاتکلیف در زیر آفتاب سوزان به انتظار مسئولان مانده بودند تا بلکه این درها باز شود. در حالی که قطعا این امکان وجود داشت که قبل از افتتاح رسمی نمایشگاه مردم را به داخل پذیرفت تا زیر آفتاب داغ خسته و عصبی نشوند و فضای خالی نمایشگاه نیز از حضور آنان جانی بگیرد، هرچند به نظر می رسد آنچه مانع ورود آنها به نمایشگاه شده بود، در واقع آماده نبودن غرفه ها و بی نظمی روز افتتاح بود نه انتظار برای افتتاح رسمی، کمااینکه در بسیاری از نمایشگاه های استان افتتاح مردمی یکروز قبل از افتتاح رسمی صورت می گیرد.
حوالی ساعت ۱۹ بود که درب نمایشگاه با حدود دو ساعت تاخیر به دلیل تجمع بالای بازدیدکنندگان باز شد و بازدیدکنندگان وارد محوطه نمایشگاه شدند، اما اجازه ورود به سالن‌های نمایش به آنها داده نشد و بالاخره با حضور مسئولان ارشد استان در محلات، نمایشگاه گل در ساعت ۱۹:۵۰ و پس از ۳ ساعت تاخیر رسما افتتاح شد و خیل عظیمی از مسئولان و بازدیدکنندگان وارد فضای نمایشگاه شدند. در این میان کلافگی علاقمندان و مخاطبان نمایشگاه به حدی بود که گله و شکایت خود را به معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بردند، اما نکته قابل توجه این بود که تعداد مسئولان و مدیران به حدی بود که باز هم این مردم و بازدیدکنندگان بودند که پشت در سالن‌ها ماندند، چراکه شلوغی به حدی بود که امکان ورود همزمان آنها به سالن‌ها وجود نداشت!
تعدادی از بازدیدکنندگان در این شلوغی وارد سالن شدند، اما در زمان خروج نارضایتی خود را از کیفیت، نورپردازی و تهویه سالن با صدای بلند اعلام کردند به طوری که یکی از بازدیدکنندگان صراحتا گفت که این نمایشگاه ارزش این همه انتظار و طی کردن ۳۰۰ کیلومتر مسافت را نداشته است و این همان ضربه ای است که چنین نمایشگاهی باید از بابت آن احساس نگرانی کند، بازدیدکننده ای ناراضی و خشمگین و البته محق که نه تنها سال بعد برای بازدید نمایشگاه بازنخواهد گشت بلکه مبلغ خوبی برای چنین رویدادی نخواهد بود و با تعریف تجربه نه چندان مطلوبش از این دوره، اطرافیان را نیز از بازدید نمایشگاه دوره بعد منع می کند.
به گزارش ایسنا، می گویند محلات مهد گل است، نام “هلند ایران” را یدک می‌کشد و طبق گفته مدیرعامل اتحادیه گل و گیاه محلات، سالانه ۱۵۰ میلیون گل شاخه بریده، ۴۱ میلیون گل و گلدان، ۸۵ میلیون انواع گل آپارتمانی در این منطقه تولید می‌شود و با چنین ظرفیت هایی برگزاری چنین نمایشگاهی در این سطح کیفیت و تنوع آنهم در محلات به دور از انتظار است.
نمایشگاه محلات شانزدهمین دوره خود را پشت سرگذاشت و این به مفهوم برخورداری برگزارکنندگان این نمایشگاه از ۱۶ سال تجربه برگزاری است، اما در مقابل کافی است نگاهی به کیفیت برگزاری نمایشگاه گل و گیاه کرج بیندازیم که ششمین دوره خود را همزمان با نمایشگاه محلات از تاریخ چهارم تا هشتم برگزار کرد. این نمایشگاه در گل‌آرایی، هارمونی، رنگ‌بندی، نورپردازی، فضاسازی محیط، برگزاری برنامه‌های جانبی خاص، سراسر خلاقیت و نوآوری بود و جای خالی تمامی این شاخصه‌ها در نمایشگاه گل و گیاه محلات به عینه خالی بود. نکته اینجاست که در سال گذشته فضاسازی انجام شده در محوطه نمایشگاه محلات زیباتر و خلاقانه‌تر بود، اما امسال کمترین خلاقیتی در این امر به چشم نمی خورد و قطعا نمی توان این مهم را به تحریم نسبت داد.
برگزاری نمایشگاه های با کیفیت یکی از ابزارهای ظرفیت‌سازی و برندسازی در صنعت است و صنعت گل نیز از این قاعده مستثنی نیست، هرچند گلکاران محلاتی نیز بنا به دلایل خودشان آنچنان که باید از این ظرفیت استقبال نمی کنند اما قطعا حضور نسل جدید در این حوزه و ورود افراد تعلیم دیده در حوزه بازاریابی و فروش به این عرصه و فرهنگ سازی و تشویق فعلان این حوزه درخصوص خروج از تولید و عرضه سنتی گل و استفاده از شیوه های خلاقانه و مدرن می تواند بسیاری از خلاء های موجود در صنعت گل محلات را رفع کند و در ادامه رنگ و روی بهتر و جذاب تری نیز به نمایشگاه گل و گیاه داده شود و البته در این عرصه نیازمند سرعت و همت بیشتری هستیم چراکه در غیر این صورت قطعا استان‌هایی همچون البرز گوی سبقت برگزاری نمایشگاه های با کیفیت را خواهند ربود و محلات باز هم از این قطار جا می ماند.
محلات این ظرفیت را دارد که تحولی بزرگ در صنعت گل و گیاه کشور ایجاد و جای خود را در بازار جهانی پیدا کند، اما توسعه این صنعت در گام اول نیازمند معرفی قدرتمند ظرفیت‌هاست و نمایشگاه گل بهترین زمان و مکان برای این معرفی است اما به نظر می رسد هیچگونه باوری در این خصوص وجود ندارد و آنچه اتفاق می افتد هدر رفت بودجه های کلان است و هر سال در نهایت بی‌توجهی متولیان اعم از متولیان اقتصادی و گردشگری و کشاورزی، فرصت از دست می‌رود در حالی اگر خواستار تحقق جایگاه این شهرستان در صنعت گل هستیم حداقل باید در برگزاری نمایشگاهی این چنینی کارنامه ای درخشان برجای بماند تا مردم و دولتمردان نیز جایگاه محلات و سهم آن در این صنعت به خوبی دریابند.
نمیخواستیم دوره شانزدهم را در سال ۹۷ برگزار کنیم/فرمانداری اصرار کرد
دبیر اجرایی شانزدهمین نمایشگاه گل و گیاه محلات نیز در خصوص روند برگزاری نمایشگاه به ایسنا گفت: اتحادیه گل و گیاه محلات امسال به هیچ عنوان تصمیمی بر برگزاری نمایشگاه آنهم در شهریورماه نداشت بلکه با توجه به ساخت سایتی ویژه نمایشگاه دائمی که تا نوروز ،۹۸ ۲ فاز آن به بهره برداری می رسد تصمیم بر برگزاری دور شانزدهم در اردیبهشت ۹۸ بود.
مجتبی ابراهیمی با تاکید بر اینکه فرمانداری و مجموعه شهرستان اصرار بر برگزاری نمایشگاه در شهریورماه داشتند، افزود: اتحادیه گل و گیاه خردادماه برگزاری نمایشگاه را اعلام کرد و با توجه به زمان بسیار محدود و تنوع کمتر گل در شهریورماه نسبت به اردیبهشت ماه تمام تلاش را برای برگزاری هر چه بهتر به کار گرفتیم.
وی تصریح کرد: تمامی بودجه و هزینه های این نمایشگاه هرساله توسط تعاونی گل محلات تامین می شود در حالی که تمامی نمایشگاه های گل و گیاه کشور در حال حاضر با مشارکت شهرداری ها انجام می شود اما در محلات چنین مشارکتی وجود ندارد و امسال نیز با هزینه ۲۵۰ میلیون تومان نمایشگاه برگزار شد و کم و کاستی های دوره شانزدهم ناشی از محدودیت ها مالی تعاونی و صنف بوده است.
هزینه غرفه از تولیدکنندگان دریافت نشد/کسی حمایتگر اتحادیه نبود
ابراهیمی با بیان اینکه نمایشگاه با رویکرد حمایت از تولیدکنندگان برگزار شد، گفت: برهمین اساس از هیچ یک از تولیدکننده حاضر در سالن نمایش هزینه غرفه دریافت نشد و برای غرفه های صنایع جانبی نیز ۱۰ تا ۲۰ درصد تخفیف اعمال، اما نکته قابل تامل در این دوره از نمایشگاه رکود اقتصادی حاکم بر جامعه است، با وجود اینکه تعداد بازدیدکنندگان نمایشگاه نسبت به سنوات گذشته تغییری نکرد، اما رکود اقتصادی در خرید بسیار مشهود بود.
وی عنوان کرد: امسال حدود ۲۵ درصد مشارکت تولیدکنندگان برای حضور در نمایشگاه افزایش یافت، اما مشکل اینجاست که فضاسازی محیطی در نمایشگاه برای نمود این حضور وجود ندارد، براس مثال شهرداری مشهد در نمایشگاه گل این شهر در اردیبهشت ماه ۵ میلیارد تومان تنها برای گل آرایی و المان های فضای نمایشگاه کمک کرد و حتی سازمان پارکهای شهرداری کرج بوستان چمران را کامل به نمایشگاه اختصاص داد درحالی که این ارقام و حمایت ها برای برگزاری نمایشگاه گل محلات وجود ندارد.
تنوع گل محلات در هیچ نمایشگاه وجود ندارد/گل آرایی نداشتیم
دبیر اجرایی نمایشگاه گل محلات با تاکید براینکه تنوع گونه های گل و گیاه محلات را در هیچ نقطه دیگری از کشور نمی توان یافت، اما این تنوع به دلیل نبود فضای مناسب نمایشگاهی نمود ندارد، افزود: اتحادیه از سال ۹۰ مکررا اعلام می کند که فضای کنونی مناسب فضای نمایشگاهی نیست و همین امر باعث کاهش کیفیت نمایشگاه و عدم امکان گل آرایی مناسب و جذابیت فضا می شود، اما تاکنون توجهی نسبت به این موضوع نشده است درحالی که اگر سه فاز سایت نمایشگاه دائمی گل و گیاه محلات تکمیل شود قطعا نمایشگاه های تهران، مشهد و کرج و … را پشت سر خواهند گذاشت.
وی بیان کرد: با نگاهی به نمایشگاه گل تهران تنوع گل بالایی به مانند محلات دیده نمی شود، اما گل آرایی و فضاسازی این نمایشگاه به قدری قوی است که این کمبود خودی نشان نمی دهد، اما در محلات با وجود تنوع بالا به دلیل نبود گل آرایی و المان های خاص کیفیت نمایشگاه پایین قلمداد می شود.
جهاد کشاورزی نتوانست معاون وزیر را برای افتتاحیه دعوت کند/عدم تخصص مدیران به نمایشگاه آسیب زد
ابراهیمی تصریح کرد: ما برای برگزاری هرچه بهتر نمایشگاه از جهاد کشاورزی که متولی تولیدکنندگان است درخواست طراح گل کردیم، اما هیچ کمکی نداشتند و حتی برای افتتاحیه نمایشگاه نیز نتوانستند معاون وزیر را دعوت کنند در حالی که حضور معاون وزیر در مراسم اختتامیه این نمایشگاه با همکاری نماینده محلات و دلیجان در مجلس شورای اسلامی و طی تماس تلفنی وی با معاون وزیر میسر و فراهم شد.
وی با تاکید براینکه دیدگاه مجموعه اتحادیه این است که یا نباید کاری را انجام داد و اگر تصمیم بر اجراست باید به بهترین شکل انجام گیرد، گفت: برای داشتن یک فرش گل باید از گل سرشاخه استفاده کرد درحالی که گل سرشاخه در محلات اواخر شهریور قابل استفاده است، اما به دلیل اصرار شهرستان بر برگزاری و همچنین پیش رو بودن ماه محرم اوایل شهریور ماه برای برگزاری انتخاب شد و همین امر کیفیت نمایشگاه و فرش گل که نماد نمایشگاه است به شدت کاهش یافت و همین عدم وجود نگاه تخصصی به موضوعات در بین مدیران آسیب جدی به نمایشگاه زد.
محلات فاقد زیرساخت برگزاری نمایشگاه/سفرا در ایران نبودند
دبیر اجرایی نمایشگاه گل محلات با ابراز شرمندگی نسبت به برگزاری نمایشگاهی با این کیفیت بیان کرد: محلات زیرساختی برای برگزاری این نمایشگاه و میزبانی از ۴۰ هزار بازدیدکننده را ندارد و قطعا نبود این زیرساخت ها باعث می شود که به کیفیت لازم دست پیدا نکنیم علاوه بر آن حمایتی از سوی دستگاه های استانی و شهرستانی دیده نشد درحالی که اداره کل حمل و نقل جاده ای وسازمان صنعت، معدن و تجارت تمام قد پشت سر برگزار کنندگان نمایشگاه ایستادند که باید از این مسئولان و ادارات تجلیل شود.
ابراهیمی در خصوص حضور رایزنان اقتصادی و سفرا در نمایشگاه گفت: برای حضور رایزنان و سفرا سازمان صنعت، معدن و تجارت همکاری لازم را داشتند، اما به دلیل عدم حضور سفرا و رایزنان کشورهای هدف در ایران امکان حضور در نمایشگاه میسر نشد و تنها در طول برگزاری نمایشگاه هیات تجاری ازبکستان و ارمنستان بازدیدی از نمایشگاه داشتند.
به گزارش ایسنا، در این هفته ایجاد منطقه ویژه گلدر محلات در مجلس به تصویب رسید، این خبر روزنه ای از امید را به سوی فردایی بهتر برای گل محلات و بازارش باز می کند و امید است با راه اندازی این منطقه ویژه و زیرساخت هایش، محلات بالاخره به صورت جدی، رسمی، علمی و هدفمند بازار گل ایران و حداقل بخشی از بازار گل جهان را که در واقع در بدست آوردن آنها با توجه به ظرفیت های سرشارش، محق است، بدست و آورد و متولیان امر نیز از خواب غفلت بی توجهی به ثروت بیکران محلات بیدار شوند.
