به مناسبت روز عفاف و حجاب؛

دوری از ولنگاری فرهنگی با ترویج الگوی حجاب و عفاف

به گزارش روتیتر ؛ حجاب و عفاف به عنوان ۲ ارزش پذیرفته شده، در جامعه بشری به ویژه در کشورهای اسلامی جایگاه والایی دارد. پوشش ظاهری افراد را حجاب می گویند که مانع از نگاه نامحرم به آنان می شود و مساله ای ظاهری است که از اعتقادها و باورهای درونی افراد ریشه می گیرد اما عفاف نوعی حجاب درونی به شمار می رود که انسان را از گناه بازمی دارد. حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضا از هر گونه خطا و گناه عفاف محسوب می شود که حاصل این عفت و حجـاب درونی همان پوشش ظاهری خواهد بود و به تعبیری دیگر حجاب میوه عفاف و عفاف ریشه حجاب است.

تحصن مردم در ۲۱ تیر ۱۳۱۴ خورشیدی در مسجد گوهرشاد که به دستور کشف حجاب رضاخان معترض بودند، به وسیله نیروهای قزاق به خاک و خون کشیده و این امر سبب شد تا شورای فرهنگ عمومی کشور به این مناسبت، ۲۱ تیر را به عنوان «روز عفاف و حجاب» نامگذاری کند.

پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت «روز عفاف و حجاب» به گفت وگو با «جعفر بای» عضوهیات علمی دانشگاه آزاد تهران مرکز، رییس هیات مدیره انجمن آسیب شناسی نور و عضو مشاوران فرهنگی نیروی انتظامی تهران بزرگ پرداخته است.

**ضرورت حفظ گوهر وجودی زن از نگاه های آلوده
حجاب به عنوان فریضه و امری واجب تنها مخصوص بانوان نیست و مردان را نیز دربرمی گیرد اما به دلیل ضرورت و اهمیت حفظ گوهر وجودی زنان، این مساله در ارتباط با این قشر بیشتر مورد تاکید قرار گرفته است. وجود زن که مظهر زیبایی به شمار می رود می تواند با داشتن پوششی مناسب به عنوان قشری فعال، منشا توسعه و خدمات بی شماری در جامعه باشد. تمام ادیان الهی بر حجاب تاکید کرده اند و به غیر از ادیان؛ مسلک ها، مرام ها و اندیشه های گوناگون هم حجاب را توصیه می کنند و حتی در جوامعی که فرهنگ، لباس و موسیقی سنتی دارند مشاهده می شود که بر حفظ حجاب دستور داده اند و لباس های سنتی نیز بر پایه این موازین طراحی شده اند تا لطافت و زیبایی ها بانوان منشا انحرافات و مشکلات اجتماعی نشود و اسلام با تاکید برحجاب می خواهد آرامشی را به جامعه ببخشد.

**حجاب دارای فلسفه ای غنی و ریشه ای
درک اهمیت حجاب و وجود عفاف سبب می شود تا گوهر وجود زن در پوشش حجاب حفظ شود اما متاسفانه در جامعه هنوز آموزش های لازم در ارتباط با فلسفه حجاب صورت نگرفته است و با آن به عنوان یک ابزار و رفتار مسلکی می نگرند در حالی که اگر انسان به این مساله همچون یک ارزش بنگرد و آن را به صورت عمیق و محتوایی مورد توجه قرار دهد، در می یابد که حجاب فلسفه ای عمیق و ریشه ای دارد و فراتر از یک مسلک و رفتار ساده و معمولی از محتوا و اغنای بسیار مهمی برخوردار است و خداوند بارها در قرآن کریم به اهمیت این موضوع می پردازد و حجاب را عاملی اساسی در ایجاد آرامش، مصونیت و ممانعت از بروز انحرافات احتمالی در جامعه معرفی می کند.

**ضرورت نهادینه سازی بحث حجاب در جامعه
شهید مطهری با اشاره به فلسفه عمیق حجاب، آن را عامل حفظ اصالت زن در جامعه می داند و ایشان بیان می کند که واژه حجاب بیشتر به معنای پرده به کار می‌رود و همین هم باعث اشتباه برخی مبنی بر دستور پرده‌نشینی زنان و دوری آنان از اجتماع از نظر اسلام شده، در حالی که این کلمه به معنای پوشش نیز آمده است و علمای قدیم هم از واژه‌ «ستر» که همان معنای پوشش دارد، استفاده می‌کردند.

امروزه نگاه های سلبی در جامعه به ولنگاری های فرهنگی می انجامد در جامعه ای که مساله حجاب و عفاف به عنوان اصل پذیرفته شده است، آرامش و امنیت موج می زند اما در جامعه ای که بی بندوباری ها ظاهری وجود دارد و افراد از هیچ اصول و قاعده ای پیروی نمی کنند نسل جوان و نوجوان که پا به بحران رفتاری دوران بلوغ می گذارند به طور قطع در معرض آسیب قرار خواهند گرفت و بر اثر ناهنجاری های پیش آمده، جامعه ای روان پریش و ناهنجار ایجاد خواهد شد. معنا و مفهوم حجاب به عنوان یک مقوله مهم اجتماعی می بایست تحلیل و تفسیر شود.

اگر در حجاب تنها به مناسک ظاهری توجه می شود، عفاف بیشتر به محتوا و به عنوان یک مقوله فرهنگی، معنوی، عمیق و فراتر از بحث حجاب است و در صورتی که یک سلسله مراتب برای حجاب و عفاف قائل شویم، عفاف را باید امری محتوایی، معنوی و فرهنگی لایه های فرامناسکی حجاب تعریف کرد.

**نهادینه سازی حجاب با برخورد نرم و فرهنگی
انسان از هرگونه جبر گریزان است، بنابراین در مقوله حجاب بایستی تمام دستگاه های فرهنگی، نهادهای تربیتی و سازمان های آموزشی از همه ظرفیت و امکانات خود برای آموزش و نهادینه ساختن فلسفه حجاب بهره ببرند و لایه های پیچیده، پنهان و غنای محتوایی آن را آشکار سازند. انسان به طور فطری میل به حفظ و حراست از ارزش های خویش دارد و خداوند به عنوان امری ذاتی و فطری حجاب را در نهاد انسان قرار داده است. بنابراین بشر تمایل دارد تا وجود گرانسنگ خویش را در برابر نگاه حرام و انحرافی نامحرمان حفظ کند و این یک امر ذاتی، فطری و سرشتی به شمار می رود و پروردگار این خصلت را در نهاد انسان به ودیعه نهاده است. امام خمینی(ره) با اشاره به فطری بودن حجاب در نهاد انسان می فرماید: «اگر بی حجابی نماد و مظهر تمدن است، پس حیوانات متمدن ترین هستند.»

**ولنگاری های فرهنگی؛ نتیجه غبار بر فطرت آدمی
پس این پرسش در اینجا مطرح می شود که چرا انسانی که در ذات و سرشت خود به حفظ از نگاه بیگانه اعتقاد دارد، در این عصر دچار این انحرافات شده است. علت این مساله را باید نداشتن درک از فلسفه حجاب دانست و این که سرشت و فطرت بشر بر اثر غبار روزگار کدر شده است و این رسالت را نهادهای فرهنگی برعهده دارند تا با هنرمندی غبار و چیرگی ایام را از سرشت آدمی بزدایند و به اصل خود بازگرداند و تمام تلاش خود را در جهت نهادینه سازی فرهنگ حجاب و عفاف در جامعه به کار بندند.

** برخورد با هنجارشکنان با اصلاح فکری و اندیشه ای
حجاب مقوله ای نرم، معنوی، فرهنگی، اعتقادی و فکری است و این گونه مسایل را نمی توان با زور و اجبار ترویج کرد. مقوله های فرهنگی باید با آرامش، نرمش، آموزش و دعوت مورد تاکید قرار گیرد و با نگاه سلبی و اجباری نمی توان کاری از پیش برد و این گونه برخوردها مقاومت ایجاد می کند و این مقاومت نوعی لجاجت را در بردارد و اینگونه تمام سیاست گذاری ها بار منفی به خود می گیرد. امروزه به جای آن که مقوله حجاب به عنوان بحث فرهنگی از نهادهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی مطالبه شود، متاسفانه نیروی انتظامی و قوه قهریه را مخاطب قرار می دهند. این بی توجهی فرهنگی به مساله حجاب سبب شده است تا دشمنان از آن همچون ابزاری برای ترویج ناهنجاری استفاده کنند. زمانی که کنشگران اجتماعی نسبت به این مقوله اجتماعی توجه و عنایت داشته باشند، هیچگاه چنین رفتار انحرافی و لجوجانه را در جامعه شاهد نخواهیم بود.