روتیتر:روز جهانی بهداشت و روز ملی سلامت فرصت مغتنمی است تا به تولید کنندگان مواد غذایی نهیب زنیم که با جان و جسم مردم نمی توان معامله اقتصادی کرد.
به گزارش روتیتر: بهداشت و سلامت جسمی و روانی اگر نگوییم بسترساز موفقیت و بهروزی انسان که بدون شک زیر ساخت توسعه و پیشرفت هر کشور است. چه اینکه نمی توان به قله ترقی و تعالی رسید بدون آنکه از بهداشت و سلامت بهره مند بود. امروز کشورهایی در قله پیشرفت جا خوش کرده اند که توام با سلامت جسمی به سلامت روحی و روانی شهروندان می اندیشند و تلاش دارند که بستر چنین ضرورتی را مهیا وتدارک کنند.
۱۸ فروردین مصادف با هفتم “می” روز جهانی بهداشت و روز ملی سلامتی نام گرفته است. یاد آوری بهداشت و تندرستی برای جامعه ای که شهروندانش اغلب درگیر مسایل روزمره زندگی هستند و شمار قابل توجهی از همین مردم بهداشت و سلامت را از اولویت های زندگی نمی دانند، می تواند زنگ خطری تلقی شود که در صورت استمرار چنین شرایطی در گذر زمان، سرمایه های اجتماعی به صورت تدریجی و حتی غیر محسوس بر باد رود.
بهداشت و سلامت بر تمام شقوق زندگی ما تاثیر مستقیم دارد، هوایی که استنشاق می کنیم، آبی که می نوشیم، غذایی که می خوریم، آلودگی صدایی که در پیرامون خود داریم، نور زائد و مزاحمی که بدون اراده به زندگی و محیط کار ما نفوذ می کند، پارازیت های ناشی از ابزار و وسایل امروزی که ما را محاصره کرده اند، همه و همه جلوه هایی از تهدید سلامت و بهداشت هستند.
سلامت اجتماعی – صورت دیگری از بهداشت رفتاری – هرکدام از ما زمانی به شایستگی تامین می شود که تعامل شایسته و مطلوب با انسان‌ها و محیط را به عنوان یک ضرورت دنبال و با دیگران ارتباط صادقانه و محترمانه برقرار کنیم. آنچه برای خود روا می داریم، برای دیگران نیز بخواهیم، چنین اندیشه ای ثروتی تولید می کند که از درون آن سلامت اجتماعی با ابعاد روحی و روانی سر بر می آورد.
تعریف سازمان بهداشت جهانی از تندرستی چنین است: “تندرستی تنها فقدان بیماری یا نواقص دیگر در بدن نیست، بلکه تندرستی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است. بنابر این نبودن بیماری و نداشتن معلولیت و ناتوانی به تنهایی نمی‌‌تواند به معنای سلامت یا تندرستی باشد. بلکه انسان بایستی حداقلی از رفاه و آسایش در جنبه‌‌های جسمی، روانی و اجتماعی را دارا باشد تا سالم نامیده شود.”
در اصول سوم، بیست و نهم و چهل و سوم قانون اساسی بر ضرورت تأمین بهداشت و فراهم کردن امکانات بهداشتی و درمان بیماریها و گسترش خدمات درمانی به عنوان وظیفه حاکمیت تأکید شده است. اما پیوست چنین قانونی باید آگاهی مردمی باشد که به عنوان یک حق مطالبه کنند، به عنوان یک ضرورت به آن بنگرند و به وقت لازم در میدان مشارکت باشند.
سخن پایانی
روز جهانی بهداشت و روز ملی سلامت فرصت مغتنمی است تا به تولید کنندگان مواد غذایی نهیب زنیم که با جان و جسم مردم نمی توان معامله اقتصادی کرد. به کارگزاران و برنامه ریزان و تصمیم سازان یاد آور شویم که اگر به ثروت و سرمایه انسانی متعادل و اثرگذار باور دارند، بایستی دست سودجویان و سوداگران را از حوزه بهداشت وسلامت کوتاه کنند وگرنه در صورت بی تفاوتی دستاوردی را تحویل خواهند گرفت که سربار جامعه خواهد بود.
پذیرش این واقعیت که سلامت جامعه در گرو رعایت اصول بهداشتی است و جامعه ای که از استانداردهای بهداشتی بهره مند باشد به درستی از منافع خود و منافع ملی می تواند دفاع کند، ما را به سوی پیشرفت و تعادل روحی و روانی همگانی رهنمون خواهد کرد.
روز بهداشت و سلامتی یک بار دیگر به ما یاد آوری می کند که فکر سالم در بدن سالم است و آنگاه می شود به فردای کشور دغدغه مند نگریست که بستر سلامت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، روحی و روانی به شایستگی مهیا باشد و اولویت شهروندان شمرده شود.
