یکدست اصلاحطلب

روتیتر: با پایان یافتن انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا، مشخص شد که ریاست جمهوری دوباره به اصلاحطلبان رسید و شورای شهر تهران و بسیاری از شهرهای دیگر نیز به اصلاحطلبان تعلق گرفت.
به گزارش روتیتر: با پایانیافتن انتخابات ریاستجمهوری و شوراهای شهر و روستا مشخص شد که ریاستجمهوری دوباره به اصلاحطلبان رسید و شورای شهر تهران و بسیاری از شهرهای دیگر نیز به اصلاحطلبان تعلق گرفت.
اکثریت نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نیز بهاذعان اصلاحطلبان به این گروه تعلق دارد لذا تقریباً تمامی قوه مجریه و مقننه و شوراهای شهر و روستا بهطور یکدست به اصلاحطلبان تعلق دارد. در گذشته، اصلاحطلبان در مذمت «یکدست» بودن قدرت، نظرات تئوریک و سیاسی بسیاری را مطرح میکردند اما درحالحاضر عملاً این اتفاق رخ داده است، ولی نکته بسیار مهم این است که دیگر اصلاحطلبان توجیهی برای «عدمپاسخگویی» ندارند. تمام قدرت در اختیار آنهاست و تمام پاسخگویی هم بهعهده آنهاست.
پروژه «مظلومنمایی» و «نگذاشتند» عملاً از نگاه مردم بیمعناست. آقای روحانی در یکی از سخنرانیهای تبلیغاتی خود فرموده بودند که “من به برخی از وعدههای سال ۹۲ خودم عمل کردم و برخی دیگر را هم «نگذاشتند»”! بدین ترتیب، هیچ جایی برای کوتاهی و اشتباه و ضعف دولت باقی نمیماند و هیچ دلیلی برای پاسخگو بودن دولت وجود نخواهد داشت.
این وضعیت باید خاتمه یابد و اصلاحطلبان در چهار سال آینده، پاسخگوی عملکرد خود در دولت و شورای شهر و مجلس باشند.
نکته مهم دیگر اینکه اصلاحطلبان همواره بهگونهای رفتار میکنند که گویی اوپوزیسیون نظام هستند؛ آنها اساساً هیچگاه تمایل ندارند که ژست اوپوزیسیونی خود را (و نه حتی اقلیت بودن را) به کناری نهند و همواره با این روش از پاسخگویی میگریزند و تقصیرات را به گردن دیگر نهادها میگذارند.
اگرچه طی ۳۷ سال گذشته و در مقاطع متعددی در قدرت بودهاند اما بهگونهای رفتار میکنند که نظام را قبول ندارند و نظام مجبور به تحمل آنها شده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فقط هشت سال دولت آقای احمدینژاد قوه مجریه در اختیار آنها نبود (و البته در اختیار اصولگرایان هم نبود) ولی در تمامی ادوار، قوه مجریه در اختیار آنها بود ولی همچنان ژست اوپوزیسیونی خود را رها نمیکنند که البته مقاصد کاملاً مشخص سیاسی در پس آن نهفته است.