علی (ع) بزرگ‌ترین خبرِ عالم است/سراسر قرآن؛ فضائل امیرالمؤمنین
روتیتر: یت الله مهدی میرباقری ضمن تبریک به مناسبت میلاد با سعادت امیرالمومنین علی (ع) اظهار کرد: آیه‌ای و خبری بالاتر از وجود مقدس امیرالمومنین(ع) نیست اگر خبری از عالم غیب آمده که ما باید بکوشیم تا باخبر بشویم آن خبر، امیرالمومنین(ع) است انسان باید به نحوی دست به ساحت ایشان برساند تا از آن اخبار غیبی مطلع بشود.
به گزارش روتیتر: کرج – نماینده مردم استان البرز در مجلس خبرگان رهبری علی (ع) بزرگ‌ترین خبرِ عالم معرفی کرد و گفت: امیرالمؤمنین، خورشید درخشان تمام عوالم وجود است.
وی با تاکید بر اینکه بخشی از این نبأ عظیم در دنیا ظاهر می‌شود؛ چه قبل از ظهور و رجعت و چه بعد از آن، گفت: البته عده‌ای معدود هستند که از حجاب‌های ظلمانی عبور می‌کنند و نور امیرالمؤمنین(ع) برای آنها در قلبشان ظاهر می‌شود، ولی مابقی، مثل ما که خورشید را از پشت ابر در روزهای ابری می‌بینیم، تنها از ورای حجاب می‌توانند این حقیقت را درک بکنند و این نبأ غیبی را مطلع بشوند و به حقیقت توحید راه پیدا کنند زمانی که حجاب کنار می‌رود و حضرت بدون حجاب در عالم ظهور پیدا می‌کنند، آنوقت ان‌شاء الله امکان برخورداری از ولایت حضرت و معرفت حضرت و این نعمت الهی فراهم می‌شود.
امیرالمومنین، خورشید درخشان تمام عوالم وجود
نماینده مردم استان البرز در مجلس خبرگان رهبری گفت: وقتی گفته می شود خورشید وجود مقدس امیرالمومنین در شب میلادشان از کعبه ظهور کرده است، تعابیر مجازی نیست و حقیقتاً امیرالمومنین خورشید عالم است که در همه عوالم ظهور داشته و در عالم ما هم ظهوری پیدا کرده «نور الله فی ظلمات الارض» امیر المومنین از کعبه طلوع کردند و آرام آرام از افق بالا آمدند تا غدیر که بنا بود حقایق ولایت ایشان در عالم ظاهر بشود؛ اما حجابی بر ولایت ایشان افتاد و تابش ایشان بر عالم ما فعلاً از پشت این حجاب و از ورای این ابر تیره است؛ تا انشاالله دوره ظهور امام زمان علیه السلام برسد، حضرت این پرده را کنار بزنند و جمال جمیل امیرالمومنین بدون حجاب به اندازه ممکن آشکار بشود.
وی اضافه کرد: تا قبل از آن هم تقریبا معرفت حضرت ممکن نیست؛ البته بعد از ظهور امام زمان علیه السلام هم معرفت حضرت، در عوالم مختلف متفاوت است؛ یعنی انسان در عالم دنیا به حدی از معرفت امیرالمومنین می تواند برسد و بیش از آن دیگر دنیا ظرف تجلی و ظهور امیرالمومنین علیه السلام نیست. بعد عوالم بعدی است؛ هر خبری که در این دنیا است، اخبار، معارف، حقایق و آنچه از عالم غیب آمده است به امیرالمومنین برمی گردد «ما لله آیه هی اکبر منی و لا نبأ هی اعظم منی» خبری بالاتر از وجود مقدس امیرالمومنین نیست. اگر خبری از عالم غیب آمده که ما باید بکوشیم باخبر بشویم، خبر، امیرالمومنین است.
فضائل امیرالمومنین؛ اسرار خفیه
آیت الله میرباقری گفت: بسیاری از فضایل حضرت امیر گفته نشده چون واقعاً جزو اسرار است و قابل گفتن هم نیست و اگر هم گفته می شد، خوب فهم نمی شد ابن ابی الحدید در جلد ۹ شرح نهج البلاغه روایت پشت سر هم ذیل یک خطبه ای در فضایل امیرالمومنین آورده که روایات فوق العاده ای هم هستند. یکی از آنها این است که وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به حضرت امیرالمومنین فرمود «لَوْ لَا أَنْ تَقُولَ فِیکَ طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی مَا قَالَتِ النَّصَارَی لِلْمَسِیحِ عِیسَی بْنِ مَرْیَمَ لَقُلْتُ فِیکَ الْیَوْمَ قَوْلًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ رِجْلَیْک »(۵)؛ اگر چنین نبود که جمعی از امت من، سخنی را که نصارا در باب فرزند مریم گفتند (که او را خدا خواندند)، امروز سخنی را درباره شما می گفتم که بر هیچ جمعی از مسلمان ها عبور نکنی الا اینکه خاک کفش تو را تبرکا بردارند. پس خیلی از فضایل حضرت امیر گفته نشده و یا اگر گفته شده در قالب سر و پوشیده گفته شده و ظهورش می ماند برای خواص یا عوالم بعد که این موانع رفع بشود تا امکان ظهور آن حقایق باشد.
سراسر قرآن؛ فضائل امیرالمومنین
وی تصریح کرد: لذا چنانکه گفته شد، در باب حضرت امیر خیلی چیزها گفته نشده آنچه هم که گفته شده خیلی هایش سر به مهر است. مثل آیات قرآن که سراسر، فضایل حضرت امیر هستند. اهل سنت مکرر دارند که حداقل مثلا ۳۰۰ آیه در فضیلت امیرالمومنین علیه السلام هست. حسکانی در شواهد التنزیل تعبیری دارد و از ابن عباس نقل می کند که هیچ آیه ای در قرآن نیست که مومنین به «الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» مخاطب شده باشند الا اینکه شریکشان امیرالمومنین است؛ یعنی حقیقت خطاب به امیرالمومنین است و بقیه به تبع ایشان مخاطب این آیه می شوند؛ بنابراین قرآن هم سراسر فضایل امیرالمومنین است و اسامی حضرت در قرآن ذکر شده و بزرگان این اسامی حضرت را جمع کرده اند.
نماینده مردم استان البرز در مجلس خبرگان رهبری گفت: روایتی در معانی الاخبار از خود امیرالمومنین نقل شده که وقتی ایشان فضایل خودشان را ذکر می کنند، اسامی خودشان را در کتب آسمانی و در نزد افراد و اقوام می گویند تا می رسد به قرآن، کانه هر کتابی به اندازه خودش پرده از امیرالمومنین براشته و فضایل حضرت در آن گفته شده است، قرآن که کتاب جامع الهی است و کتاب هدایت الهی است، خدای متعال با این اسامی حضرت امیرالمومنین را یاد کرده، چون اسامی معرف و نشان دهنده است و اسمایی که برای هر موجودی است نشان دهنده کمالات اوست.
آیت الله میرباقری ادامه داد: حضرت فرمود اسامی من در قرآن اینهاست. یعنی خدای متعال در این کتابش که اعظم کتب هست حضرت را با این اسماء یاد کرده است. اسامی امیرالمومنین در قرآن فراوان هستند و شاید حدود ۱۰۰۰ اسم را در بعضی از کتب استفاده کرده اند؛ و چنانکه گفته شد، اهل سنت حدود ۳۰۰ اسم یا بیشتر را برای امیرالمومنین در قرآن می شمارند.
سیر از ظاهر به باطن آیات قرآن، تنها راه شناخت امیرالمومنین
وی با تاکید بر اینکه اسامی ظاهر و باطن دارد، گفت: یعنی این طور نیست که اگر کسی قرآن را باز کرد امیرالمومنین شناس بشود مگر به اسرار قرآن برسد قرآن در کتاب مکنونی است قرآن این طوری نیست که دست همه به آن برسد در یک کتابی است که آن کتاب کنان دارد و حجاب دارد؛ اگر این حجاب برداشته شد کسی به باطن قرآن راه پیدا کرد می تواند امیرالمومنین را بشناسد.
نماینده مردم استان البرز در مجلس خبرگان رهبری گفت: آن هم با توصیف خدای متعال با عناوینی و اسمایی که خدای متعال برای امیرالمومنین ذکر کرده است؛ پس راه شناخت ایشان این است که انسان به قرآن راه پیدا کند، اولاً آیاتی را که تفسیر به حضرت شده و درباره حضرت است بفهمد بعد هم این آیات را از ظاهر به باطن سیر کند؛ اگر توانست آن اسامی را که برای حضرت امیرالمومنین در قرآن است و نشان دهنده کمالات و صفات جلال و جمال امیرالمومنین است، از قرآن بفهمد و بعد هم به باطن آن اسامی برسد.
ولایت امیرالمومنین؛ مهمترین موعظه قرآن
وی در ادامه با اشاره به اینکه بجاست که به چند نمونه از آیات مربوط به وجود مقدس امیرالمومنین اشاره کنیم، گفت: آیه اول آیه معروفی است که در سوره مبارک «سبا» است که بزرگان هم خیلی روی این آیه تاکید می کنند و دستور خیلی مهمی است خدای متعال در قرآن می فرماید «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی» من یک موعظه به شما می کنم، قیام لله کنید که حضرت امام رضوان الله تعالی در دستور اخلاق شان روی این آیه خیلی تاکید می کنند، مهمترین موعظه خدای متعال است، قیام لله کنید و برای خدا از سر نفس و دنیا و همه عوالم بر خیزید و حالا این «أَن تَقُومُوا لِلَّهِ» را در روایات معنا کرده اند و روایت را مرحوم کلینی در کافی نقل کرده اند که ابی حمزه از امام باقر علیه السلام در باره این آیه شریفه «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ» سوال کردند و حضرت فرمودند «إِنَّمَا أَعِظُکُم بولایه علی علیه السلام هی الواحده التی قال الله تبارک و تعالی إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ»(۶) من یک موعظه به شما می کنم خدای متعال از بین همه موعظه ها یک موعظه را اختیار کرده و به بشر موعظه می کند «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ» امام باقر هم معنا کرده اند؛ سخن، سخن امام باقر است یک مفسر عادی آیه را معنا نکرده و بیان، بیان حضرت است فرمودند من یک موعظه به شما می کنم که خودتان را به ولایت امیرالمومنین برسانید، که اگر به این رسیدید تمام نعمت است و همه نعمت در همین یکی است.
ولایت امیرالمومنین؛ بردگی یا نهایت آزادگی
از امام صادق علیه السلام در مورد همین آیه «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی» سوال کردند و حضرت فرمودند «قال یعنی الولایه»، سپس راوی که عمر بن یزید است پرسید که چطور آیه این گونه معنا می شود؛ فرمودند وقتی نبی اکرم صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین ارواحنا فداه را به ولایت نصب کرده و فرمودند «من کنت مولاه فعلی مولاه» برخی اعتراض کردند که وجود مقدس رسول الله صلی الله علیه و آله هر روز یک تکلیف جدید روی دوش ما می گذارد «و قد بدا باهل بیته یملکهم رقابنا» امروز یک کار جدید کرده و همه ما را بَرده اهل بیت خودش کرده است «من کنت مولاه فعلی مولاه» ولایت برای ما جعل کرده و رقاب ما را تحت ولایت حضرت قرار داده است؛ خدای متعال در جواب این عده قرآن نازل کرده «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ» یک موعظه به شما می کنم که همه مواعظی که من برای شما آورده ام در این یک موعظه خلاصه می شود؛ این آیه وقتی ولایت بر حضرت قرار می دهد، رقاب همه ما تحت ولایت حضرت قرار می گیرد؛ منتهی این به معنی بردگی نیست ولایت به معنی آزاد شدن از همه قیود است «یذر عنهم مثلهم و الاغلال التی کانت علیهم»(اعراف/۱۵۷) یعنی ولایت حول نیست، این ولایت عین آزادی است و کما اینکه ولایت الله هم این طور است، اگر کسی بنده خدا شد و تحت ولایت الله قرار گرفت، تحت ولایت خدا قرار گرفتن که به معنی بردگی نیست، به معنی بندگی خدای متعال است که عین عزت است و عین آزادی از همه قیود و اغلال است که بر انسان زده می شود.
ولایت علی علیه السلام، آخرین فرمان الهی
در روایتی در احتجاج طبرسی از امیرالمومنین علیه السلام «مَثْنَی وَفُرَادَی» معنی شده است و حضرت در آن روایت می فرمایند: خدای متعال تکلیف را آرام آرام نازل کردند مثل خلقت سماوات که در دم هم خدای متعال می توانست سماوات را خلق کند ولی فی سته ایام در دوران هایی آن را آفرید؛ آرام آرام دین را نازل کرد اول توحید را نبوت را دستورات را آخر این تکلیف سخت را که خیلی تکلیف سختی است، نازل کرد که به پیامبر فرمود «بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتک»(مائده/۶۷) اگر این یک ابلاغ را نکنی رسالتتان را به انجام نرسانده اید؛ بعد از این همه دستوراتی که حضرت دادند توحید و نبوت و شرایع و نماز و زکات، عده ای آمدند گفتند «هل بقی لربک علینا بعد الذی فرضه شی آخر یفترضه»(۸) تکلیف دیگری هم مانده در دوش ما بگذارد یا همین هاست و بیش از این دیگر تکلیفی نیست و اگر هست ما را متذکر بشوید که ما به آرامش برسیم و بدانیم که دیگر غیر از این دستوری نیست؛ آنوقت قرآن نازل شد «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ» یعنی الولایه؛ یکی دیگر مانده که همه حرفها این یک کلمه است و اگر به این یک موعظه رسیدید قبلی ها را هم درک می کنید و اگر نرسیدید و این آخری را قبول نکردید یعنی هیچ حرفی را از خدای متعال نپذیرفتید.
