قلعه دهشیر تفت، میراثی ماندگار
روتیتر: با توجه به بررسی مدارک موجود چنین استنباط می‌شود که قلعه دهشیر با وضعیت فعلی یعنی استحکامات دفاعی نظیر حصار دفاعی با کنگره و تیرکش سردر ورودی و برج‌های نگهبانی قطعاً متعلق به اواخر دوره صفویه و سابقه سکونت در آن متعلق به دوره اوایل و میانی اسلامی است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی روتیتر، قلعه تاریخی دهشیر در روستایی به همین نام از توابع بخش مرکزی شهرستان تفت واقع شده و تاریخچه آن با توجه به وجود آثار و شواهد ادوار مختلف از قبل از اسلام تا اواخر دوره قاجار تعیین شده است.
قلعه دهشیر دارای پلانی مربع شکل به ابعاد ۶۳ × ۵۷ متر بوده که ۹ برج مدور در اطراف آن قرار دارند و ارتفاع هر برج به طور متوسط هشت متر است.
مصالح عمده در ساخت برج‌ها، چینه، خشت و گل است. هم‌چنین روزنه‌های تیرکش در فاصله تقریبی ۸۰ سانتی‌متر از یکدیگر در نمای قلعه دیده می‌شود.
تنها ورودی قلعه در ضلع جنوب شرقی قرار گرفته است و با آجر و دو اشکوبه ساخته شده و این ورودی با یک طاق گهواره‌ای بلند و رفیع، پوشانده شده است.
بر بالای همین سر در آثار دو برج دیده می‌شود که یکی از آن‌ها به‌صورت نیمه ویران باقی مانده است. در ایوان ورودی قاب‌های زیبایی از آجر دیده می‌شود و در دو طرف سردر ورودی دو طقا(سکویی برای نشستن سالمندان) وجود دارد. هم‌چنین ورودی دارای درب دو لنگه چوبی مستحکم و با پشت بندهای قوی آهنین است.
بعد از سردر ورودی دالانی با طول ۱۶٫۴۵ متر با اتاق‌هایی در دو طرف آن و راه پله ورودی به اشکوب بالا، قرار دارد.
بنای بعد از ورودی به صورت عمارت دو طبقه ساخته شده است و پلان طبقه بالای آن با طبقه پائین متفاوت است. پلان طبقه بالا، از یک هشت ضلعی با اتاق‌هایی در اطراف آن شکل گرفته که به سبک و سیاق معماری زندیه است.
سردر ورودی قلعه در ضلع جنوب شرقی با قوس رفیع و بلند گهواره‌ای، کوشک مانند بودن عمارت ورودی، آب انبار با بادگیرهای مدور (مناره مانند) و منحصر به فرد در استان که تزئینات آجری با آجر جوش و معمولی به‌صورت خفته و راسته در شروع بادگیرها دیده می‌شود و طرح تکرار شونده سکونت‌گاه‌ها به صورت دو صفه‌ای در طبقه همکف، از ویژگی‌های اثر است.
این قلعه در گذشته کاربری دفاعی و مسکونی و خان‌نشین ده را داشته و در چند سال گذشته بخش‌هایی از دیوار و حصارها هم‌چنین سردر ورودی این قلعه توسط میراث‌فرهنگی مرمت شده است.
این بنای تاریخی به شماره ۳۰۸۳۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
