چرخش عجیب مدیر دولت روحانی درباره انتقال آب خلیج فارس به یزد

سیدحسینی که هرچند مدت یکبار با عنوان عجیب «آقای ثبت جهانی» در برخی کانالها ظاهر میشود در حالی اینبار برای ثبت در تاریخ گفته که یزد نیازی به آب ندارد که خود در سالهای ۹۵ و ۹۶ به دنبال انتقال آب خلیج فارس به یزد بوده است.
به گزارش روتیتر ، مسئله انتقال آب به یزد به دلیل خشکسالیهای پی در پی در طول سالهای گذشته موضوعی است که هیچ شخصی نسبت به آن شکی نداشته و ندارد؛ مسئلهای که امروز هم به عنوان بحث اصلی در این استان تبدیل شده و علاوه بر صحبتهای مسئولان و رسانهها، به بحثی در میان عامه مردم هم تبدیل شده است.
تاکید بر ضرورت انتقال آب صرفا مربوط به امروز و دیروز استان نیست و در طول چند دهه گذشته تقریبا تمامی مسئولان استان نسبت به ضرورت این پروژه صحبت داشته و همچنان هم بسیاری از آنها بر این موضوع مهم تاکید دارند.
بسیاری از مسئولان در طول دوره مدیریتی خود بارها و بارها نسبت به ضرورت انتقال آب تاکید کرده و هشدار دادهاند که در صورت عدم انتقال آب به استان یزد آینده این استان به شدت با مشکل مواجه میشود.
در این راستا راههای مختلفی هم برای انتقال آب به یزد مطرح شده بود که برخی از آنها از حوزههای آبریز داخلی و برخی مربوط به انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان مطرح شده بود که در نهایت و با توجه به محدودیت منابع آبی داخلی، چندسالی است که تمامی دیدگاهها بر ضرورت انتقال آب از خلیج همیشه فارس و دریای عمان متمرکز شده است.
بیشتر بخوانید
- پشت پرده تهاجم گسترده علیه بزرگترین مصوبه تاریخ یزد چیست؟
- تناقضگویی عجیب رسانه اصلاحطلب درباره انتقال آب یزد در دو دولت
با این وجود اما برخی از مدیرانی که خود در دوره کاریشان در دولت حسن روحانی بارها و بارها نسبت به انتقال آب به یزد تاکید داشتند، الان که این پروژه محقق شده به دلیل آنکه منافع سیاسی آنها تامین نمیشود، اقدام به حمله به بزرگترین مصوبه تاریخ استان یزد کرده و میکنند.
از جمله این افراد، سیدمحمدرضا سیدحسینی است که در دولت روحانی به عنوان معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار یزد فعالیت میکرد و بارها و بارها نسبت به انتقال آب به استان تاکید داشت اما الان اعلام میکند که یزد نیازی به انتقال آب ندارد.
بازگشت به رسانهها با تخریب منافع یزد
نکته بسیار مهمی که در ارتباط با این گفتارها که به نظر میرسد بیشتر برای بازگشت به عرصه رسانه و اعلام وجود انجام میشود، آن است که سیدحسینی در دوره کاری خود اعلام میکرد هر سال که بگذرد نیاز استان به انتقال و تامین آب بیشتر و بیشتر خواهد بود؛ حال این سوال مطرح است که چگونه در زمان آنها نیاز به انتقال آب وجود داشته اما الان که چند سال گذشته این نیاز برطرف شده است؟
وی در تاریخ هشتم اردیبهشت ۱۳۹۶ در مطلبی که در اختیار رسانههای استان قرار گرفت با اشاره به اینکه یکی از مصوبات سفر رئیس جهمور وقت(حسن روحانی) به یزد انتقال آب از خلیج فارس بوده، پیشرفت این پروژه را مطلوب ارزیابی کرد و گفت: « یکی از مصوبات سفر رییس جمهور به استان یزد کمک ۴۰۰میلیون دلاری از صندوق توسعه ملی به طرح خط انتقال آب خلیجفارس به فلات مرکزی ایران بود که پیشرفت این طرح تاکنون روند مطلوبی را سپری کرده است. خط اول طرح با تخصیص اعتبار در حال انجام است، عملیات اجرایی مرکز شیرینسازی آب با پیشرفت فیزیکی ۴۰ درصد ادامه دارد. قطعه اول این طرح به مسافت ۱۰۰ کیلومتر لولهگذاری شده و پیمانکار قطعه دوم نیز در روزهای اخیر معرفی میشود. مجوزهای لازم برای لولهگذاری در طول مسیر از مراجع قانونی مرتبط گرفتهشده و پیشرفت فیزیکی منابع لازم در مسیر نیز ۳۰ درصد است.»

همچنین این مسئول دولت روحانی در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۹۵ هم در سخنانی با بیان اینکه انتقال و تامین آب به یزد از موضوعات مهم و اصلی استان است گفته بود که خط انتقال آب به استان فقط برای آب آشامیدنی مردم است.

برای ثبت در تاریخ
بسیار عجیب است که شخصی در این جایگاه سازمانی در هنگام فعالیت خود، به ارائه گزارش و دفاع از عملکرد دولت در زمینه خط انتقال آب خلیج فارس به یزد بپردازد اما در هنگام فعالیت دولتی که خط سیاسی همسو با وی ندارد، در توییتی اعلام کند که «برای ثبت در تاریخ مینویسم تمدن یزد تمدن کویری بوده نیاکان ما شهر را بر اساس بی آبی با نهادند یزد آب نمیخواهد.»

قطعا قضاوت در برابر این تناقض در گفتار و رفتار و عملکرد یک مسئول را مردم انجام خواهند داد اما همچنان جای این سوال باقی میماند که چرا باید شخصی تمام منافع استان را که خود روزی به دنبال تامینش بود را مورد حمله قرار دهد تا بار دیگر نام و نشان وی بر سرزبانها بیفتد.
قطعا این نوشته کوتاه سید حسینی در ارتباط با عدم نیاز یزد به آب در کنار صحبتهای وی در رسانهها به حافظه تاریخی مردم سپرده میشود اما نه با هدفی که او دارد بلکه تاریخ یزد ثبت خواهد کرد که برخی برای منافع حزبی و شخصی خود چگونه منفعت یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را مورد حمله قرار میدادند.