رستاخیز ۱۴۰۱/ از اوکراین به کربلا
آفتاب گرم اربعین ۱۴۰۱ به آرامی غروب و بارقه‌های باریکش زائران نور را بدرقه کرد. حالا صدای دسته‌های عزاداری خاموش شده و زائران وارد مسیر بازگشت شده‌اند.
به گزارش روتیتر : اربعین ۱۴۰۱ تنها یک رویداد باشکوه میان ملت ایران و عراق نبود. «طریق»های منتهی به کربلا امسال میزبان شیعیانی از هند، پاکستان، افغانستان، اوکراین و … بود که همگی آمده بودند تا با پای پیاده خود را به حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) برسانند؛ آدم‌هایی که هر کدام برای خودشان قصه‌ای دارند.
یک زائر اوکراینی که خود را با نام «مطهره» معرفی می‌کند، می‌گوید: «امسال اولین بار است که به زیارت اربعین می‌آیم. خیلی شوکه‌ام و چیزهایی که دیده‌ام را نمی‌توانم باور کنم. اول به نجف آمدم و به مدت ۳ روز بین حرم امام علی (ع) و امام حسین (ع) پیاده‌روی کردم. گرما و مهربانی عجیبی اینجا وجود دارد و از همین لحظه برای کربلا دلتنگم. فکر می‌کنم، یک هفته زمان ببرد از شوک چنین سفری بیرون بیایم و بتوانم به جزئیاتش فکر و درباره‌اش صحبت کنم. »
محمد از پاکستان خودش را به کربلا رسانده و مادر سالخورده‌اش را به زیارت آورده است: «در چنین سفری برادری و خواهری ما شیعیان تحقق پیدا می‌کند. همه ما با هم اینجا برابریم و این خیلی زیباست.»
مریم ۴۵ ساله که از شهرستان «خوی» در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده است، می‌گوید: «حدود یک هفته برای زیارت امام حسین(ع) در سفر بودم و از نجف بعد از زیارت امام علی (ع)، تمام راه را پیاده آمدم. سفر بسیار سختی داشتم و باید بگویم این سختی که کشیدم را خیلی دوست داشتم. دلم نمی‌خواست لحظه‌ای در این سفر تنم در راحتی باشد؛ زیرا می‌خواستم با تمام وجودم آن بخشی از آن سختی را که حضرت زینب (س) در این مسیر کشیده بودند، بچشم.»
مهدی ٣٨ ساله از تهران در حالی که دارد با تاول‌های زمخت پاهایش دست و پنجه درد می‌کند، معتقد است: «این سفر و این پیاده‌روی خیلی انسان‌ساز است. چند سال است که برای پیاده‌روی اربعین وارد طریق می‌شوم و با اینکه مسیر سخت و پر چالشی است، من دوستش دارم. برایم مثل سوخت عمل می‌کند که هر سال برای ادامه زندگی به آن احتیاج دارم. دوست داشتم حتی سفر طولانی‌تر بود و بیشتر اینجا می‌ماندم.»
حالا اما آفتاب اربعین ۱۴۰۱ در حال غروب است. همه آنهایی که آمده بودند و قدم‌هایشان را نذر کسی یا چیزی کرده بودند، یکی یکی کربلا را ترک می‌کنند تا شاید روزی دوباره در این سرزمین آنچه گم کرده‌اند را بیابند.
