شهادت امام علی (ع) تلخترین واقعە تاریخ

بعضی از وقایع چنان تلخ و جانگدازند کە حتی گذر هزاران هزار سال هم نمیتواند ردپای آن را از ذهن آدمی پاک کند.
به گزارش روتیتر : همە ما در طول زندگی خود صدها وقایع تاریخی را بارها و بارها مرور کردەایم کە امروز حتی آنها را هم بە یاد نمیآوریم، اما آنچە کە از همان اوان کودکی از تاریخ خواندیم و هیچگاە تلخی آن واقعە از ذهنهایمان محو نشد، شهادت تلخ امام علی (ع) بود.
۲۱ رمضان یکی از آن شبهایی است کە واقعە آن شب تلخ و جانگدازی کە جهانیان را در عزایی تلخ فروبرد هیچگاە از یاد هیچ مسلمانی پاک نمیشود.
تلخی برخی از وقایع آنچنان جانگداز است کە هیچ قلم و هیچ زبانی قادر بە وصف آن نیست و بیان آن دلی آکندە از عشق بە مولا را میطلبد.
امروز، روزی است کە چشمها گریان و کوفە غرق در غم و ماتم و یتیمان کوفە در فراق پدری مهربان و دلسوز بە سوگ نشستەاند.
شهادت امام علی (ع)
در سال ۳۵ هجری و در خلال جنگهای داخلی مسلمانان، تعدادی از خوارج تصمیم به قتل علی، معاویه و عمروعاص گرفتند.
ابن ملجم ماموریت قتل این سە تن را برعهده گرفت، اما تنها موفق شد علی را بکشد و معاویه و عمروعاص جان سالم به در بردند.
در نوزدهمین روز از ماە مبارک رمضان بود، در آن هنگام کە علی در مسجد کوفە بە نماز و راز و نیاز با خدا مشغول بود بە دست عبدالرحمن بن ملجم با یک شمشیر مسموم از ناحیهٔ سر ضربت خورد.
دو روز بعد از این حادثە تلخ و جانسوز در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجری، امام علی (ع) در سن ۶۳ سالگی درگذشت.
حسن، حسین، محمد بن حنفیه و عبدالله بن جعفر پیکر علی را پس از مرگ غسل و کفن کردند و به همراه عبیدالله بن عباس و چند تن دیگر از اصحاب خاص علی مخفیانه در نزدیکی کوفه دفن کردند و مزار او را از ترس نبش قبر و بیحرمتی به آن پنهان نگه داشتند.
سرانجام در زمان هارونالرشید، خلیفه عباسی، در سال ۷۹۱ میلادی در فاصله چند کیلومتری از کوفه، محل مزارش مشخص و آرامگاهی در آنجا ساخته شد، که بعداً به زیارتگاه مسلمانان تبدیل شد و این منطقه بعدها به شهر نجف تبدیل شد.